Θεραπεία Τερηδόνας

Τι είναι

Η τερηδόνα αποτελεί μία νόσο των σκληρών οδοντικών ιστών που εάν δεν αντιμετωπιστεί, έχει ως επακόλουθο την αποδόμηση της οργανικής δομής του δοντιού. Η εμφάνιση της οφείλεται σε βακτήρια τα οποία προσβάλλουν την αδαμαντίνη, την οδοντίνη και την οστεΐνη, δημιουργώντας μικρές κοιλότητες στα δόντια.

 

Αίτια εμφάνισης

Το αρχικό αίτιο για την εμφάνιση της νόσου, είναι ο ανεπαρκής καθαρισμός των δοντιών. Έπειτα, ευθύνεται η συχνή κατανάλωση τροφών πλούσιων σε υδατάνθρακες ή ζάχαρη, καθώς τα βακτήρια που παραμένουν στα δόντια τα επεξεργάζονται και απελευθερώνουν τα οξέα που τελικά θα διαβρώσουν τον οδοντικό ιστό και θα δημιουργήσουν κοιλότητες στο δόντι. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η κληρονομικότητα.

 

Συμπτώματα και εξέλιξη της νόσου

Στο πρώτο στάδιο, προξενούνται βλάβες μόνο στην αδαμαντίνη και παρατηρούνται μικροσκοπικές λευκές ή κίτρινες κηλίδες στην επιφάνεια του δοντιού. Σε αυτό το στάδιο, συνήθως δεν είναι εμφανή τα συμπτώματα. Στο επόμενο στάδιο, οι κηλίδες γίνονται εντονότερες, η τερηδόνα εισχωρεί βαθύτερα δημιουργώντας μία κοιλότητα και προσβάλλει την οδοντίνη. Ο ασθενής μπορεί να αρχίσει να αισθάνεται ευαισθησία, όμως οι κοιλότητες μπορεί να μην είναι ακόμα ορατές με γυμνό μάτι. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, σε προχωρημένο πλέον στάδιο προσβάλλει τα νεύρα στα βαθύτερα στρώματα του δοντιού, προκαλώντας έντονο πόνο και ευαισθησία στον ασθενή.

 

Διάγνωση

Η τερηδόνα μπορεί να διαγνωστεί ακόμα και στο πρώτο στάδιο, γι’ αυτό και οι προληπτικοί έλεγχοι είναι πολύ σημαντικοί ώστε να αποφευχθεί η περαιτέρω εξάπλωσή της. Εάν κριθεί απαραίτητο, ο οδοντίατρος μπορεί να εφαρμόσει ειδικές χρωστικές που θα του υποδείξουν τις εστίες της τερηδόνας, να εφαρμόσει υψηλότερη μεγέθυνση και ισχυρό φωτισμό κατά την εξέταση ή να καταφύγει σε ακτινογραφίες.

 

Αντιμετώπιση

Φθορίωση: Η θεραπεία με φθόριο ολοκληρώνεται γρήγορα και περιλαμβάνει την εφαρμογή φθορίου σε διάφορες μορφές όπως ζελέ ή υγρό διάλειμμα και έπειτα βούρτσισμα των δοντιών.

Εμφράξεις – Σφραγίσματα: Τα σφραγίσματα αποτελούν την πιο συχνή θεραπεία, όταν η τερηδόνα έχει περάσει στο δεύτερο στάδιο. Ο οδοντίατρος προχωρά σε καθαρισμό του σημείου όπου έχει δημιουργηθεί η κοιλότητα και τη γεμίζει με κάποιο είδος υλικού (πχ. σύνθετη ρητίνη)  που εξαρτάται από το περιστατικό.

Θήκες: Η θεραπεία αυτή συνήθως ακολουθείται όταν η τερηδόνα έχει εισχωρήσει βαθύτερα ή όταν το δόντι έχει υποστεί μεγαλύτερες βλάβες. Ο οδοντίατρος διορθώνει το σχήμα και το μέγεθος του δοντιού τροχίζοντάς το περιφερικά και τοποθετεί τη θήκη, το υλικό της οποία διαφέρει ανά περιστατικό.

Ενδοδοντικές θεραπείες – Απονευρώσεις:  Ο χειρουργός οδοντίατρος θα πραγματοποιήσει αυτή τη θεραπεία, εάν η τερηδόνα έχει φτάσει στο τρίτο στάδιο και έχει εισχωρήσει πλέον στο εσωτερικό του δοντιού. Θα αφαιρέσει το νεύρο, το αγγείο του δοντιού και τα μέρη του δοντιού που έχουν υποστεί βλάβες και στη θέσης τους θα τοποθετήσει ένα βιοσυμβατό υλικό.

Εξαγωγή δοντιού: Δυστυχώς, εάν η βλάβη που έχει υποστεί το δόντι είναι μη αναστρέψιμη, η μόνη λύση είναι να αφαιρεθεί.

 

Πρόληψη

Η πρόληψη παίζει σημαντικό ρόλο, καθώς οι τακτικές επισκέψεις και οι τυπικοί έλεγχοι στον οδοντίατρο συμβάλλουν στον εντοπισμό της νόσου σε αρχικά στάδια, όπου η θεραπεία είναι ευκολότερη, σχεδόν ανώδυνη και με χαμηλότερο κόστος. Εξίσου σημαντικός είναι ο σωστός καθαρισμός των δοντιών που θα πρέπει να γίνεται δύο φορές τη μέρα, η αποφυγή των τροφών με υψηλή συγκέντρωση σε σάκχαρα και φυσικά η άμεση επίσκεψη στον οδοντίατρο με το που εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα